Zondag zijn we naar een kerk gegaan in Pensacola. Het was een leuke dienst en iemand in de kerk gaf mij een briefje. Het was een bemoediging voor mij. De avond ervoor hadden Sandy en ik een gesprek over precies dat onderwerp wat ook op het briefje stond. Natuurlijk heb ik de man die mij het briefje gaf opgebeld. Vanmorgen heb ik hem ontmoet. Hij is vader van 3 kinderen in dezelfde leeftijd als de onze. We hadden veel gemeen en hebben tijdens een ontbijt in een restaurant gesproken met elkaar. Heel bijzonder, we hadden veel overeenkomsten en beleven ons geloof op een zelfde manier. Ik kon hem weer bemoedigen door met hem te spreken over een stuk uit de bijbel. En dat was precies wat hij nodig had. Een bijzondere ontmoeting, gegeven door God. Morgen vertrekken we naar Nederland en donderdagmorgen om ongeveer 12 uur landen we. We hopen dat we een goede reis hebben. Elly en Jeljer nog bedankt voor jullie goede wensen voor de reis.We zien er naar uit iedereen weer te zien. We moeten eerst weer bijkomen van de jetlag, maar we hopen, omdat we nu op een beter tijdstip reizen, dat dat allemaal een beetje gemakkelijker zal zijn. Douwe haalt ons op en Sita zal voor ons koken als we thuiskomen. Tot donderdag.